10 - Fecr Suresi

Yeminle başlıyor. Tan yerinin ağarma vaktine, on geceye, çifte ve teke, yola koyulduğu zaman geceye yemin ediliyor. Beşinci ayette de “Nasıl, akıl sahibi için bunlarda bir yemin var mı?” diye soruluyor. Cevap veriyorum, yok! Hiçbiri benim için bir anlam ifade etmedi. Evet şairane bir üslup ama ötesi değil. Herkim başkasına danışmadan burada şahit gösterilecek bir şey buluyorsa da yalancıdır.

6. ayet “göremedin mi ne yaptı Rabbin” diye sorarak başlıyor ve Ad, İrem, Semud ve Firavun’un başına neden bela geldiğini söylüyor. Bu kavim, şehir ve kişi azıp zulmetmişler, bozgunculuk çıkarmışlar. Rab da üzerlerine ceza kamçısını yağdırmış.

Ben ne Ad, ne Semud, ne de İrem gördüm. Bir iki firavun biliyorum ama ilahi cezaya çarptırılanı görmedim. Belki ileride görürüm bunları. Bir de bu İslam öncesi Arap toplumu ne bilgili yermiş. Ad’da biliyorlar Semud’da... Maşallah çok alimler. Belli ki kimse de “yooo görmedim ben bunları” demiyor. Şimdi kuran okuyanlar da demiyor. Galiba ben bunları görmeyen çok küçük bir azınlıktanım.

15-16. ayetlerde insana nimet verildiğinde oh dediği, nimet biraz kısılsa Allah bana ihanet etti dediği söyleniyor. Eskiden demek ki, çöpten yemek bulup, Allah razı olsun, diyenler yokmuş. Baya baya nimeti hak görüp yeri geldiğinde Allah’ı bile ihanet ile suçluyorlarmış. Biraz abartı bulmakla beraber, saygı da duydum. Şimdi kul bile çok daha azı için bile minnet ediliyor.

17-20 arasında yetimi, yoksulu doyurmadığımız, mirası direkt yediğimiz, malı devşirip depolayacak bir sevgiyle sevdiğimiz söyleniyor. Evet, insana dair en berbat özelliklerden galiba bunlar. Haklı yani. İnsanların çoğu mala doymuyor. Bana bu kadarı kafi, biraz da başkası kazansın, yesin demiyor. Mal, para bir araç olmaktan çıkıp, esas amaç haline geliyor.

21. ayetten itibaren, yok böyle gitmez denilerek kıyamet günü bunları bunları yapanları, fena fena yapacağım deniliyor. Kaçış yok, gir cehenneme deniyor ve bitti.

Anlamadığım şey adı geçen, Ad, Semud, Firavun gibiler bu dünyada helak edilirken, sonrakileri neden kıyamete kadar bekletiliyor.

Anlamadığım bir başka şeyse, İrem’e bir daha neden değinmiyor? Kur’an da sadece burada geçiyor bu şehrin adı ve bir daha da bahsetmiyor. Oysa, Semud’dan, Ad’dan ve sonra dan eklenecek kavimlerden bolca bahsedecek.

Rabbin gelip melekler saf saf dizildiğinde (89/22) O gün cehennem getirilir. İşte o gün düşünüp anlar insan. Ama düşünüp hatırlamanın ona ne yararı var? (89/23)

O gün gelmeden, düşünüp anlamaya çalışıyorum ama pek faydası olmayacak gibi. En azından bu kitapta yazanların pek çoğu, yardımcı olmaktan çok uzak.